Cape Coast, een nieuw ziekenhuis en zon!

De tijd vliegt echt voorbij! De afgelopen 6 weken heb ik zoveel nieuwe dingen gezien en zoveel nieuwe mensen ontmoet. Afgelopen week lag ik wat te lezen en toen bedacht ik me dat ik het toch wel heel erg naar mijn zin heb hier! De afgelopen twee weken heb ik niet heel veel gedaan en dat is toch soms ook wel heerlijk hoor. Gelukkig hebben we weer stroom! De afgelopen 14 dagen hebben we misschien 5 hele dagen stroom gehad en dat is echt rampzalig! Want als er geen stroom is, is er ook geen ventilator en dan ga je dood en je leeft constant in het donker en dat is ook erg irritant!

Cape Coast was een heerlijk vakantieweekend weg. Hanna, mijn huisgenootje die hier al 8 maanden is, was al 14 keer naar Cape Coast geweest en die kon ons, de andere vrijwilligers in mijn gastgezin, goed de weg wijzen. 's Ochtends vroeg vertrokken we met de tro-tro naar Cape Coast. De reis was een stuk comfortabeler dan de reis naar Wli en ook een stuk korter. We hebben overnacht in Oasis een hotel/bar aan het strand! We kregen een dorm aangewezen voor 6 man en je liep letterlijk vanaf het strand onze slaapplek binnen. Dat noem ik toch wel vakantie :) Lekker aan het strand liggen en heerlijk eten in een lokaal restaurant. Tijdens ons avondeten sloeg het weer om en begon het keihard te regenen en te onweren. Als het hier regent, regent het ook goed. De regen haalt de stof uit de lucht en maakt het wat kouder en dat is echt fantastisch! We hebben nog wat gedronken aan de bar en toen zijn we gaan slapen, want de volgende ochtend zouden we naar Kakum gaan, een natuurreservaat. Ik moet zeggen, in slaap vallen met de zee op de achtergrond is het beste slaapliedje. We wilde de ochtendwandeling doen in Kakum, omdat het dan nog niet zo druk is en nog niet zo warm. De Canopywalk (lopen over touwbruggen tussen bomen op 40 meter hoogte) was leuk, maar niet spectaculair of iets. Op de terugweg naar Cape Coast hebben we geluncht bij Hans Cottage Botel waar ik dus die krokodil heb geaaid :) Terug in Cape Coast hebben we nog het kasteel bezocht waar vroeger de slaven werden gehouden. Dat was erg indrukwekkend ook al was het onmogelijk om de gids goed te kunnen verstaan. De gids dacht dat het grappig was om de groep te scheiden in blanken en zwarten en daarna weer terug als 1 groep door de "door of return" te gaan. Beetje apart, maar wel een heerlijk weekend gehad.

Die maandag daarna zou ik beginnen in het Police Hospital. Het ziekenhuis is voornamelijk voor politie of familieleden van. Ik heb een rooster gekregen en ik ga de komende twee maanden op vier afdelingen twee weken meelopen. Mijn eerste twee weken heb ik er al opzitten en die heb ik op de OPD (Out Patiënt Department) meegelopen. Het is een soort Spoed Eisende Hulp post, dus ik was daar zeker op mijn plek. Het hoofd van de afdelingen en een Ghanese dokter hebben mij erg veel laten zien en wilde mij graag wat leren en daar was ik heel erg blij mee (ook was het prettig dat de dokter airconditioning in zijn kamer had ). De manier van zaken gaat hier toch wel heel erg anders. De sloomheid is iets waar ik veel moeite mee heb en daar kan ik me dan toch wel aan ergeren als ik zie dat een patiënt veel pijn heeft. Er is vorige week een man binnengebracht die of onder een auto terecht is gekomen, of ervoor gesprongen is, dat weet ik nog steeds niet. In ieder geval die man had flinke verwondingen aan zijn hoofd en de rest van zijn lichaam was er ook erg aan toe. Het eerste was ze deden was de man op een verroeste brancard leggen en ergens buiten gingen ze hem wassen en dat gaat hier niet op een zachtaardige manier. Daarna werd hij naar binnen gereden op de gang en werd zijn hoofd afgebonden en ondertussen probeerden ze hem nog een beetje schoon te maken. Na een kwartier werd hij op een ander bed verplaatst en naar een speciale kamer gebracht op de SEH. Wat mij opviel was dat er niet echt een plan werd gemaakt of dat iemand de leiding nam, wat ertoe leidde dat het een grote chaos was en alles veel langer duurde dan nodig was. Ze hebben in het Police Hospital geen CT scan en die man had zeker een scan van zijn hoofd nodig, dus is hij later naar een ander ziekenhuis gebracht. Ik vond het heel erg interessant om te zien hoe ze hier in Ghana met een spoedgeval omgaan, maar het frustreert me ook. De afgelopen twee weken op de OPD heb ik niet heel veel gedaan behalve wat vitale functies gemeten, maar ik heb wel heel veel gezien en geleerd.
Vandaag ben ik op de Gyneacologie begonnen en ik vind echt geweldig! Toen ik op de afdeling aankwam werd ik ergens neergezet en zeiden ze dat de dokter zo wel zou komen. Ik ken Ghana nu lang genoeg om te weten dat dat nog wel eens even heel erg lang kan gaan duren, dus ik ben uiteindelijk maar zelf rondgaan vragen en kijken. Ik ben nu samen met een andere vrijwilliger op de afdeling en dat is toch wel fijn, aangezien de verpleegkundigen alleen Twi (de lokale taal) met elkaar praten. De eerste bevalling was niet een leuke. De baby werd dood geboren omdat het al meer dan 44 weken in de baarmoeder zat. Het was heel raar wat er gebeurde en ik vond het niet echt leuk. Ik weet niet wat er met de baby is gebeurd en ik wil het ook niet weten. Ik weet niet wat er allemaal is gezegd tussen de verloskundige en de moeder, maar het was niet wat je normaal verwacht nadat zoiets is gebeurd. De vrouwen worden eerst in een kamer gelegd totdat ze ongeveer op het punt staan om te bevallen en dan moeten ze zelf (!) lopend naar de verloskamer gaan. Kort na de eerste bevalling kwam de tweede er al aan en gelukkig was dat een gezond kindje! De moeder werd gehecht en ik en Sam hielden ons met de baby bezig. Nadat de moeder klaar was, mocht ze weer lopend terug naar haar bed. De familieleden waren er nog niet met de spullen, dus de baby lag nog in de verloskamer. Ik heb gevraagd aan de verloskundige of ze normaal de baby alleen laten in de verloskamer en het antwoord was ja. Sam en ik hebben minsten 1,5 uur bij de baby gestaan en het getroost. De verpleegster kwam weer binnen en vroeg heel verbaasd of ik zo lang bij een baby kan staan... Na 3 uur waren de spullen er eindelijk en de kon het kindje worden gewassen en dat ging er heel ruig aan toe. Ik heb het kindje aangekleed en mocht het daarna ook even vasthouden :) Het liefste had ik hem mee naar huis genomen ! We hebben hem toen eindelijk naar zijn moeder gebracht (na 4 uur !) Ik kan me dat in Nederland niet voorstellen.

Vrijdag zijn we naar onze vaste bar geweest en weer veel te veel geld gespendeerd aan cocktails. De DJ van de bar kwam weer gezellig met ons praten en toen begon hij opeens over zijn huisdier de slang en dat die zo zou komen. Ja ja ik heb een slang om mijn nek gehad :) (Het enige wat nu nog ontbreekt in het rijtje is een spin, maar zover ben ik nog niet:p ) Afgelopen twee weekenden zijn Lisa, Hanna en ik lekker naar de bioscoop geweest en bij het zwembad gelegen! Beetje verbrand, maar dat zal morgen bruin zijn :)

Zaterdag vertrek ik samen met Lisa richting Mole voor een weekje safari :D We hebben er heel veel zin in en zijn druk bezig met de voorbereidingen, die bestaan uit bedenken wat we allemaal gaan doen :) We zijn nu nog maar met z'n vieren in het huis en dat is toch wel even een verschil na twee weken met z'n achten hebben geleefd. Ik ben echt heel erg blij met mijn huis en we hebben erg veel lol met z'n allen!

Volgende update zal dus hopelijk over olifanten gaan :D

Liefs Myrthe

En oja, mijn Ghanese nummer is +233 5331768